Færsluflokkur: Vinir og fjölskylda
4.3.2008 | 20:39
Bráðum suður í fjörið
28.2.2008 | 23:10
Offita í New York

28.2.2008 | 22:35
Skrapp í kaffi og endaði í mat!
26.2.2008 | 22:57
Veikindi og vorið
Við mæðgur erum búnar að vera veikar til skiptis í allan febrúar. Fyrst hún, svo ég, svo sló henni niður og sama dag sló mér niður!!!!!! Ég segi nú bara að það er gott að febrúar er að renna sitt skeið á enda !!! Það er strax komin smá vorhugur í mig því maður er farinn að sjá ljósrönd á himni þegar maður skellir sér í vinnuna á morgnanna og svo er dagsbirtan orðin umtalsvert meiri seinnipartinn. Þetta er alveg að koma og ég, þetta mikla vorbarn sit spennt og stari í blómabeðin og bíð eftir að krókusarnir fari að skjóta upp kollinum. Ásamt björtum morgnum er það að mínu mati skemmtilegasti vorboðinn. Það er svo gaman að sjá náttúruna vakna til lífsins, fara í göngutúra með stelpunni í náttúruna og benda henni á brunhnappa og farfugla. Mhhhhh ég get ekki beðið en fyrst ætla ég á skíði um páskana. Stóra systir ætlar að vera heima og kenna litlu systur á skíði. Ég veit ekki alveg hvor þeirra er spenntari og svo má ekki gleyma skiptinemanum frá Þýskalandi sem hefur aldrei komið á skíði og ætlar að prufa líka. Það eru skemmtilegar vikur framundan og margt til að hlakka til.
21.2.2008 | 14:11
Laun kennara
Ég gat ekki á mér setið um daginn og svaraði bloggi sem kom til út af því að bæjarstjórinn á Seltjarnarnesi hafði farið að ræða það að hækka þyrfti laun kennara. Þessu svarar síðan kona ein sem ekki virtist vita mikið um störf eða kjör kennara og í kjölfarið mátti sjá fólk tjá sig ýmist með eða á móti þessari konu. Það sem mér fannst verst að sjá var heiftin sem sumir bjuggu yfir, vanþekkingin og fordómarnir ásamt þeirri staðreynd að því miður virðumst við kennarar alltaf þurfa að réttlæta vinnutíma okkar. Það er árið 2008 og ennþá er fólk sem heldur að kennarar séu farnir heim um hádegi og liggi síðan í sólbaði hálft árið á borgarstjóralaunum!!!! Staðreyndin í málinu er sú að kennarar eru með lægri laun en sambærilegar stéttir (þegar við berum saman menntun og ábyrgð) og hafa verið lengi. Þetta ástand hefur farið versnandi síðustu ár svo nú er komið þannig í mörgum grunnskólum að fella verður niður kennslu eða pína kennara í miklu meiri kennslu (sem sagt aukavinnu fram yfir fulla vinnu) en þeir eru jafnvel tilbúnir til að taka. Vandræðaástand hefur skapast í nokkrum skólum á höfuðborgarsvæðinu í vetur og sjá skólastjórar fram á að ef ekki verði hækkuð launin verulega muni margir hætta í kennslu og fara í önnur störf þar sem vinnu líkur klukkan 16 (en ekki þarf að taka með sér búnkann af verkefnum heim) og betri laun fást auk þess sem álagið er minna. Kennsla er mjög fjölbreytt og skemmtilegt starf en vinnudagurinn er oft langur og maður kemur bæði andlega og líkamlega þreyttur heim. Álagið sem fellst í kennslu er erfitt að útskýra fyrir þeim sem ekki hafa reynt það. Það má segja að fyrir þá sem ekki hafa neina hugmynd væri hægt að líka þessu við barnaafmæli. Maður er með stóran hóp af börnum sem eiga að gera ákveðna hluti og maður þarf að hafa stjórn á því að það sé gert og allir séu glaðir. Það þarf að undirbúa afmælið og ganga frá eftir veisluna því afmælið gerir sig ekki sjálf. Þetta er það sem sumir halda við kennslu.... að við vinnum bara á meðan við erum að kenna börnunum en það er ekki nema um helmingur tímans. Það þarf auk þess að skipuleggja fyrir hvern tíma hvaða efni á að kenna í þessum tíma, lesa það yfir (stundum ryfja það upp sjálfur og æfa sig ef maður er farin að ryðgja í viðkomandi efni), nú svo þarf að fara yfir vinnubækur og verkefni, ritgerðir og próf að ógleymdum samráðstímum við aðra kennara. Venjan er sú að kennarar hittast vikulega sem kenna sama árgangi sama námsefni svo flestir kennarar eru með nokkra samráðstíma á stundatöflu. Fyrir utan þetta er svo samstarf við foreldra, skráning í tölvukerfi og umsýsla við umsjón, samráð við skólastjórnendur, fundir, námskeið, teymisfundir og fleira. Þegar klukkan er orðin 16 hefur dagurinn oft ekki farið í annað en kennslu og fundi og þá á eftir að fara yfir verkefni eða undirbúa kennslu. Það þarf því að gerast eftir vinnu og lengir vinnudag kennara ennþá frekar. Þess vegna sárnar kennurum þegar fólk heldur að við vinnum ekki vinnuna okkar því oft erum við að vinna meira en þeir sem vinna frá 8 - 16.
Það dettur engum í hug að fréttamenn vinni bara hálftíma á dag á meðan á útsendingu stendur eða að prestar vinni bara á meðan á messu á sunnudögum stendur. Af hverju eru það bara kennarar sem þurfa stöðugt að segja fólki að það sé líka vinna utan kennslu? Heldur fólk bara að við göngum inn í kennslustund og vitum alla hluti? Munum þá síðan í grunnskóla? Þurfum ekkert að spá í hvað á að kenna í hverjum árgangi eða í hverri kennslustund? Heldur fólk að ritgerðir, verkefni og vinnubækur fari yfir sig sjálfar? Flestir skólar nota Mentor til að halda utan um skólastarfið. Heldur fólk að upplýsingarnar þar skrái sig sjálfar? Hvað með þegar fólk er að hringja í kennarann eða hann í foreldra? Þetta tekur allt tíma og er hluti af vinnunni okkar.
Æi ég þurfti bara að fá smá útrás
10.2.2008 | 10:14